Al in Ål

De cliffhanger van gisteren wil ik jullie niet onthouden. Wij kwamen vandaag langs het stadje Ål.

Kommune betekent gemeente.

Ooit vertrok hier in een ver verleden een viking om met een drakenboot een lange reis naar Nederland te maken. Ipv te plunderen schaakte hij er een Hollandse schone en stichtte een gezin, waar ik een verre nakomeling van ben. Toen men hem vroeg waar hij vandaan kwam, zei hij, “ut Ål”. Zodoende kreeg hij als zovele mensen toentertijd de naam van de plaats waar hij vandaan kwam.

Het was voor mij een bijzondere gebeurtenis tijdens deze prachtige reis. OverAl kwam ik mijn naam hier tegen, terwijl niemand hier zo heet. Ik zag bijvoorbeeld op een busje, Ål montage staan.

Deze Neurinnen hadden de dag van hun leven toen ik mijn legitimatie bewijs aan hen liet zien. Die hebben thuis iets te vertellen.

Het deed mij veel toen ik bedacht dat mijn voorvader hier ook ooit naar deze bergen had gekeken, die ik nu ook zag in het prachtige dal van Ål. En dat hij hier met zijn kleine bijltje hout had gehakt.

Ik heb even gebeden voor hem en mijzelf bij de gesloten kerk van Ål.

Dag………..øpa!