De cliffhanger van gisteren wil ik jullie niet onthouden. Wij kwamen vandaag langs het stadje Ål.
Kommune betekent gemeente.
Ooit vertrok hier in een ver verleden een viking om met een drakenboot een lange reis naar Nederland te maken. Ipv te plunderen schaakte hij er een Hollandse schone en stichtte een gezin, waar ik een verre nakomeling van ben. Toen men hem vroeg waar hij vandaan kwam, zei hij, “ut Ål”. Zodoende kreeg hij als zovele mensen toentertijd de naam van de plaats waar hij vandaan kwam.
Het was voor mij een bijzondere gebeurtenis tijdens deze prachtige reis. OverAl kwam ik mijn naam hier tegen, terwijl niemand hier zo heet. Ik zag bijvoorbeeld op een busje, Ål montage staan.
Deze Neurinnen hadden de dag van hun leven toen ik mijn legitimatie bewijs aan hen liet zien. Die hebben thuis iets te vertellen.
Het deed mij veel toen ik bedacht dat mijn voorvader hier ook ooit naar deze bergen had gekeken, die ik nu ook zag in het prachtige dal van Ål. En dat hij hier met zijn kleine bijltje hout had gehakt.
Ik heb even gebeden voor hem en mijzelf bij de gesloten kerk van Ål.
Dag………..øpa!
ALlemachtig prachtig!
“Deze Neurinnen hadden de dag van hun leven toen ik mijn legitimatie bewijs aan hen liet zien. Die hebben thuis iets te vertellen.” Ik kom niet meer bij (-: (-:
Heerlijk dat je zo vreugdevol kan leven dankzij die wonderdruppels…Ik kan je niet vertellen hoe blij ik daarom ben ♥
Ik ben er nu zo aan gewend dat ik mijn nieuwe leven bijna normaal vind. Maar het blijft wonderbaarlijk!
Wat een belevenissen allemaal….!
Geniet nog volop…!
Je fantasie slaat op hol daar. Blijven volhouden, dat kleurt het leven!
Het is hier ook een sprookjeswereld en droomland ineen. Man wat indrukwekkend!
Volop genieten!
En zo te zien was opa niet zo goed in ” een boom opzetten” want toen hij “het bijltje er bij bij neer legde” lagen de bomen allemaal aan de kant van de weg.. Maar Al in Al is het toch wel heel bijzonder 😉
Jazeker! Terwijl het gewoon een mooi stadje is, waar als je er niets mee hebt er zomaar doorheen reed.
Eén en AL herkenning natuurlijk.
Heb niet op alle verslagen gereageerd hoor, wel gelezen en foto’s bekeken. Maar dit is wel heel leuk natuurlijk om mee te maken…… daar liggen je roots…..
Oh ja die Staafkerken, tientallen op de foto’s van mijn ouders gezien in alle soorten en maten.
Het deed je echt wat, vond ik bijzonder om te zien. En inderdaad, we dachten om te moeten rijden maar we kwamen er gewoon langs! 👍🏼
Nu ik het logje terug lees, heb ik heimwee naar Ål.
Nou… echt? Was ook heel erg speciaal.. ❤
Zo, dat is een flinke aks!
Hulkse voorvader, die hield ook van groot.