Ik ben door omstandigheden gedwongen geworden een nieuw blog te starten.
In de tussenperiode, heb ik een nieuwe app ontwikkeld. Het is een betaal app, want sinds ik gepensioneerd ben, is het allemaal wat minder met de financiën.
Mocht u de dure app willen downloaden (heel graag?) de naam ervan is apneu.
Maar nu blog ik weer een beetje op http://www.happyhulk2018.wordpress.com
Ik zie u graag.
Ja, ik ben er wel uit! U leest het laatste HHH blog.
Ik weet nu ook de reden, het komt door de CBD-olie. Het wondermiddel dat mij redde uit mijn bipolaire leven. Als bipolair leef je in uitersten, in extremen, waarbij je vaak over je grenzen heen gaat, omdat je enkel op gevoel leeft. Ik heb jullie vaak verteld over die extremen, de emoties die 10 tot 20 keer zo erg zijn als bij een normaal mens. Het bipolaire maakt van de mens een ‘artiest’, omdat diegene over zijn grenzen heen durft te gaan. Voorbeelden genoeg in het heden en verleden. De zogenoemde ‘grootheden’ van de aarde (terwijl het eigenlijk ook maar gewone mensen zijn) wisten hun gaven, hun talenten, extreem uit te buiten. Churchill, van Gogh, Frey, Hayden, Mariah Carey enz. enz. Ik vermoed dat andere ‘artiesten’ waaronder sporters, die niet bipolair zijn het zoeken in stimulerende middelen. Ook ik reed ooit in manie 60 km/uur op een racefiets, terwijl ik dat normaal helemaal niet kon.
In mijn nieuwe leven passen bepaalde dingen niet meer. Ook bloggen niet meer. Het GROTE MOETEN is niet meer. Het is zo heerlijk rustig in mijn hoofd, waar ik nu van moet leren genieten. Daar is tijd voor nodig! Die tijd wil ik ervoor nemen, want hoe gek het misschien klinkt, ik mis het bipolaire leven best wel. Het is op dit moment erg dubbel. Ik zou best nog weleens heerlijk gek willen zijn. Maar als ik denk aan al die gevechten met mijzelf, waarin ik constant bezig was om nog maar enigszins in het gareel te blijven lopen, dan wil ik echt niet meer terug.
Het blog HHH zal voorlopig blijven bestaan. Ik zal het niet vernietigen zoals ik deed met mijn vorige blogs tijdens zware depressieve buien. Misschien dat ik in de toekomst weer ga starten met een nieuw blog, (stop ik gewoon met cbd 😜) echter dat weet ik nu nog niet. Misschien ga ik het bloggen wel vreselijk missen? Er is namelijk niets veranderlijker dan de Hulk, toch?
Ik wens alle bloggers en lezers hetzelfde formidabele leven toe wat ik nu ook heb. Hartstikke bedankt dat u mijn fan wilde zijn en met mij mee wilde leven in zeer bewogen jaren. Bedankt voor alle lieve en welgemeende reacties, waarvoor ik u nu ga bedanken met de overbekende heerlijke Hartelijke Hot Hulken knuffel.
Dag allemaal!
Treeskus zwijmelen
Ik vertoef nog steeds in Noorse sferen. Zodus……
Moeilijk, moeilijk, moeilijk!
Ik denk er hard over na om te gaan stoppen met bloggen. De reden daarvoor is het AVG.
Ik voel mij zó erg beperkt in mijn vrije meningsuiting, dat ik geen andere mogelijkheid zie, om ermee te stoppen.
Ik kan namelijk niet over koetjes en kalfjes bloggen. De HHH blogt WILD, RUIG, ZINVOL en het allerliefst ONZINVOL.
In mijn vorige log ben ik dankzij de wet op de privacy, enorm gaan schrappen. Onmiddellijk vond ik het een rotlog. It isn’t me!
Ik kijk het nog even aan maar ik vrees het ergste.
We zijn weer thuis. Bloggen lukte even niet over onze laatste dag toen we Oslo bezochten. Waar iedereen zich tegenwoordig keurig aan de regels dient te houden.
Zo hoort het dus.
Dus Treesje en de Hulk keurig volgens het voorbeeld maar wel lekker dwars in spiegelbeeld.
Over NoorWEGEN gesproken.
Een kunst Noor
De opper Noor is thuis.
Hier kom ik nooit.
Noors woord voor……
Trollen jail
De laatste boot
Einde van een sprookjesachtige droom vakantie.
Vandaag een korte rit gereden, met nogmaals stralend weer, vanuit Noresund naar Vettre, een voorstadje van Oslo.
Hotelcomplex Noresund.
Sinkhole de zoveelste.
Hooguit 2 uur gereden en veel te vroeg in het hotel aangekomen. Zodoende in de lobby met twee andere stellen, die de reis ook maken, geanimeerde gesprekken gevoerd.
Uitzicht hotelkamer.
Dat is niet wat we gewend zijn en dat betekent ook dat de rondreis in Noorwegen er bijna opzit. Morgen nog Oslo bezichtigen.
Omdat ik toch wel een beetje verliefd ben geworden op dit land, ben ik een cursus Noors begonnen. Misschien dat ik die Noren, mocht ik er ooit gaan wonen, enige beleefdheidsvormen kan aanleren. Want wat is dat een onsociaal en stug volk. De enige beleefdheid en gezelligheid die wij hier beleefden, kwamen van de buitenlandse werknemers. Die zijn hier met velen, omdat de Noren niet meer al het werk willen doen bijvoorbeeld in de horeca.
Ik moet dus, na al die tijd die wij hier doorbrachten, de eerste Noor nog horen zeggen, “tak”. Dat betekent, ‘dank’. Laten we het dan maar niet hebben over, ‘hartelijk dank’, wat ‘boom tak’ betekent, want dat zul je nooit horen uit de mond van een Noor.
Toch ga ik er nog eens goed over nadenken om de cursus Noors te volbrengen. De vele Noorse woorden die wij hier onderweg lazen, zijn zo seksistisch, dat ik mij daar, als rechtschapen Hollander, dik voor zou schamen.
De cliffhanger van gisteren wil ik jullie niet onthouden. Wij kwamen vandaag langs het stadje Ål.
Kommune betekent gemeente.
Ooit vertrok hier in een ver verleden een viking om met een drakenboot een lange reis naar Nederland te maken. Ipv te plunderen schaakte hij er een Hollandse schone en stichtte een gezin, waar ik een verre nakomeling van ben. Toen men hem vroeg waar hij vandaan kwam, zei hij, “ut Ål”. Zodoende kreeg hij als zovele mensen toentertijd de naam van de plaats waar hij vandaan kwam.
Het was voor mij een bijzondere gebeurtenis tijdens deze prachtige reis. OverAl kwam ik mijn naam hier tegen, terwijl niemand hier zo heet. Ik zag bijvoorbeeld op een busje, Ål montage staan.
Deze Neurinnen hadden de dag van hun leven toen ik mijn legitimatie bewijs aan hen liet zien. Die hebben thuis iets te vertellen.
Het deed mij veel toen ik bedacht dat mijn voorvader hier ook ooit naar deze bergen had gekeken, die ik nu ook zag in het prachtige dal van Ål. En dat hij hier met zijn kleine bijltje hout had gehakt.
Ik heb even gebeden voor hem en mijzelf bij de gesloten kerk van Ål.
Dag………..øpa!
Meer kan ik over het vervolg van de weergaloos mooie reis niet vertellen.
Constant prachtige uitzichten die na iedere bocht veranderen.
Het is ongelofelijk dat er in die trollentunnels rotondes gemaakt zijn.
Hoogste waterval van Noorwegen. Ivm hoogtevrees durfde ik niet over de rand te kijken.
Treesje durfde dat wel.
Daarna sneeuw.
Heel veel sneeuw…….
Oppertrol gespot op 1300 meter.
Langs de weg veel vuile sneeuw, verder van de weg is de sneeuw schoon. Kun je nagaan wat we vervuilen met onze auto’s.
Heel veel beren gezien waar we maar snel voorbij reden.
Treesje liet daarbij wel haar sporen na.
Die kwamen we overal tegen in Noorwegen. De Neuren houden van ‘rubberen’!
De lobby van ons huidige hotel met 1900 bedden, terwijl wij er aan 2 genoeg hebben.
Lol na een lange reis.
Die waren er veel te veel vandaag, vandaar dat ik lange tijd een vest heb gedragen, wat uiteindelijk ook niet hielp. Het is teveel om in een log te verwerken, dus denk ik dat ik er een stuk of 10 maak om jullie flink te gaan spammen. 😜
Het begint met de eerste nacht in ons prachtige hotel in Norheimsund. Zeer slecht geslapen toen, omdat het bloedheet was in de kamer. We hebben meerdere keren geprobeerd om de kamer thermostaat lager te zetten maar het bleef er 26 graden. 🤔 De oplossing vond ik gelukkig ’s avonds. De Neuren (Noren) hadden een tweede thermostaat verstopt onder de wastafel. Die stond op 45 graden en die heb ik teruggezet naar 18 graden.
Zodoende stonden wij vanmorgen fris op, om de allermooiste rit in Noorwegen te maken. Vanwege een Veg Stengt (weg afgesloten) moesten we omrijden over een verschrikkelijk smal weggetje.
Ook nog een deel daar opgebroken. Je kon er enkel op bepaalde plekken iemand laten passeren. Hier dus niet.
Wat enorm helpt in die situaties is het navigatie systeem. Je ziet namelijk van tevoren welke bochten eraan komen.
En er waren gelukkig uitwijkplaatsen.
Echt van die omweg genoten!
En kijk uit voor sinkholes!
Vandaag een beetje een rustdag ingelast. Vanmorgen langdurig ontbeten, dat kwam omdat ik niet kon kiezen tussen de yochurt en de vanille yochurt. Uiteindelijk op het terras aan het fjord verder uitgeslapen.
Met een magnifiek uitzicht.
Nadat ik was uitgeslapen zijn we naar de Steinsdalsfossen waterval gewandeld.
Daar nog een trol een ijsje gevoerd.
Een fiets huren kost een vermogen in Noorwegen. Trek een nul van het bedrag af en je hebt de prijs in euro’s.
Op de terugweg kreeg Treesje een pijnlijke knie en kon niet verder lopen. Zodoende heb ik haar bij een tankstation gedumpt met de mededeling dat zij zich niet moest laten schaken door een Nøør of een neuroot. Toen ben ik naar het hotel gelopen om haar met de auto op te halen. Verder weer heerlijk aan het fjord op het terras vertoefd. En vanavond een overheerlijke pizza gegeten in een gezellig restaurant.
Treesje treft maatregelen voor een zeer spannende dag morgen. We gaan over zeer smalle bochtige wegen tussen fjorden en rotswanden naar een gebied met beren, wolven en elanden. En voor mij de allergrootste verrassing van deze reis. Als we het overleven horen jullie morgen meer.
Hartelijke Hot Hulk 